پرواز وعده‌ها به سمت خودرو هوشمند
وزیر صمت در جدیدترین وعده تحول صنعت خودرو از حرکت به سمت خودروهای هوشمند پس از خودروهای برقی خبر داده است. وعده‌های جذاب همگام با پیشرفت بین‌المللی و حتی فراتر از آن بدون شک نمی‌تواند جای نقد داشته باشد و قطعا جای خوشحالی دارد که وزیری روی کار است که رویدادهای روز جهان را می‌داند و یا به او گزارش می‌کنند و او نیز امیدوار است که همسو با علم روز جهان موجب پیشرفت صنعت خودرو ایران شود اما این وعده مشمول نقاط تاریک بسیاری است که بدون روشن شدن آن‌ها نمی‌توان امید به پرواز ناگهانی از وضعیت کنونی صنعت خودرو به سمت آرمان‌صنعت‌خودرو برقی و هوشمند را داشت.
وزیر ۶۱ ساله صمت، چهارده‌سال قبل به صدر پایتخت برقی‌سازی صنعت خودرو ایران رسید و در مپنا بیش از یک دهه صرفا روی پروژه‌های برقی تمرکز کرد و به همین دلیل به محض رسیدن به مقام وزارت، همان مسیر را بدون حواس‌پرتی نسبت به میزان مشکلات و عقب ماندگی چهاردهه گذشته صنعت واقعی خودرو ایران ادامه داد. در حقیقت علی آبادی که مدرس کارکشته موتورهای درون‌سوز به دانشجویان مکانیک بوده از حدود ۱۴ سال قبل، فقط از خودروهای برقی در محیط دانش‌محور و نسبتا دانشگاهی مپنا شنیده و حامی پروژه‌های مفهومی و پروتوتایپ برقی بوده و اکنون به مرحله عمل در وزارت صمت رسیده و با این تغییر جایگاه به‌دنبال تغییر پروژه‌های تحقیقات دانشگاهی و دانش‌محور مپنا به مرحله عملی در صنعت خودرو است. از طرف دیگر صنعت خودرو ایران در شرایطی زخم خورده از تحریم‌های خارجی و کم لطفی‌های داخلی با زیان انباشته قابل توجهی مواجه است و عامل این زیان انباشته یعنی قیمت‌گذاری دستوری نه تنها سایه‌اش از سر صنعت کم نشده بلکه به صنعت خودروسازی خصوصی و حتی خودروهای وارداتی نیز سرایت کرده است.
صنعت خودرو ایران هنوز پتانسیل پایدار و رقابتی قابل قبولی برای صادرات ندارد و تیراژ تولید علی رغم وعده‌ها روند صعودی مستمری ندارد. کیفیت خودروها از نگاه عموم جای تعریف ندارد و تنوع بخشی جدید به محصولات صرفا با زور اسلحه استاندارد صورت می‌گیرد و محصولات به بهانه عدم هماهنگی با استاندارد از خطوط تولید حذف می‌شوند وبا یک «پلاس» بار دیگر به چرخه تولید باز می‌گردند. خودروهای جدید نیز عمدتا نمونه‌های تغییر یافته همان خودروهای قدیمی هستند (که البته از حجم تلاش برای رساندن خودروها به الزامات استانداردی توسط مهندسان نمی‌توان بدون قدردانی گذشت) و در نهایت حتی طی ۵ سال اخیر که به گفته میرسلیم، متفاوت از ۴۰ سال گذشته است محصولی از صنعت خودرو ایران خارج نشده که مشتریان بگویند: واو! این شد یک خودرو خوب و جدید! در همین حین که درحال درجازدن روی خودروهای مجهز به موتورهای درون‌سوز هستیم، وزیر صمت با تئوری برقی‌سازی کل صنعت زیان‌ده و عجیب خودرو ایران را وارد فضایی دانشگاهی کرده است که ناگهان منجر به بیرون آمدن گزینه‌های برقی از انبار خودروسازان می‌شود و صنعتی که برای نصب چراغ روشنایی در روز روی سپر یک خودرو نیازمند زمان طولانی و بودجه‌های سنگین است به شرکت دانش محوری تبدیل می‌شود که می‌تواند مرزهای علمی خودروهای برقی و هوشمند را در دنیا جابجا کند. حقیقت آن است که هیچ متخصص یا فعال صنعت خودرو از همگام شدن با جهان و توسعه خودروهای برقی فراری نیست و به‌شدت از حرکت به این سمت استقبال می‌کند اما چگونگی این موضوع در وعده‌های فعلی جانمایی و عارضه‌یابی نشده است و بدون تحقق وعده اول مسیر وعده دوم ترسیم می‌شود!
یک راه میان‌بر وجود دارد و آن پذیرش فناوری از شرکت‌ها و کشورهای مالک این دانش است و با کاهش میزان تاکید بر بومی‌سازی و داخلی‌سازی می‌توان با خیال راحت و خرید تکنولوژی، فعلا گام اول را برداشت و در این مسیر و به موازات به توسعه بومی خودروهای الکتریکی و در ادامه خودروهای هوشمند پرداخت. پس گام نخست پذیرش واقعیت و آغاز راه به صورت واردات یا قطعات منفصله و تامین دانش به صورت وارداتی است تا استارت این بخش در بازار خودرو ایران بخورد و با ایجاد فرهنگ لازم و توسعه کافی زیرساخت‌ها، به مرور با نگاه بومی و حتی صادراتی به این مسیر بنگریم.
منبع خبر: عصر خودرو