پیشنهاد سردبیر

تاناکورای خودرویی

واردات خودروهای کارکرده، همه چیزش جفت و جور است. مصوبه مجلس نگرفته‌ایم که گرفته‌ایم، آیین نامه اجرایی ننوشته‌ایم که نوشته‌ایم. با گمرکات هماهنگ نکرده‌ایم که کرده‌ایم. با اداره استاندارد جلسه نداشته‌ایم که داشته‌ایم. با مطبوعات مصاحبه نکرده‌ایم که کرده‌ایم. فقط یک گیر کوچک داریم. بانک مرکزی دو به شک است که اصلا ارز بدهد یا ندهد. والاّ همه چیزش جفت و جور است.
به قول معروف شیر مادر و نان پدر حلالت دلاور.

این تصور عمومی وجود دارد که مسیر صادرات اجناس دست‌دوم، از سمت کشورهای توسعه یافته به سمت کشورهای کمتر توسعه‌ یافته است. در مورد خودرو این امر موارد نقض زیادی دارد. به‌ جز بسیاری از کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی و آسیای میانه، کشورهای پیشرفته‌ای نظیر کانادا، انگلیس، استرالیا و حتی کشور ثروتمندی مانند امارات متحده عربی نیز واردکننده خودروهای کارکرده هستند. تمامی این کشورها برای تنظیم بازار داخلی، خودرو کارکرده وارد می‌کنند. اما قضیه امارات فرق می‌کند. این کشور به قصد صادرات مجدد، خودرو کارکرده وارد می‌کند. تجارت پر سودی است. اگر امارات می‌تواند، ما چرا نتوانیم؟

مانند سایر کشورها، هدف ما هم از واردات خودرو کارکرده تنظیم بازار است. قیمت‌ها کنترل شود، خودروسازها به تکاپو بیفتند، خریداران قدرت انتخاب بیشتری داشته باشند. از رده خارج شدن خودروهای فرسوده سرعت بیشتری به خود بگیرد و قس‌علیهذا. این اهداف با واردات محدود تعدادی خودرو کارکرده محقق نخواهد شد. بازار بزرگ و صُلب خودروی کشور، با واردات پراکنده چندهزار دستگاه خودرو، کک‌اش هم نمی‌گزد. این بازار تنها در صورتی واکنش مثبت نشان می‌دهد که واردات در تیراژ بالا و به صورت مستمر به انجام رسد. اگر قرار است در تیراژ بالا خودروهای کارکرده وارد کنیم، چرا صادارت مجدد نکنیم.

بزرگترین چالش کشورهای واردکننده خودروهای کارکرده، تامین قطعات و خدمات پس از فروش است. خودروها با برندهای مختلف و سال ساخت متفاوت وارد می‌شوند و هرکدام ساز خود را می‌زنند. در صورتی که کشورهای واردکننده نتوانند بر این چالش‌ها فائق آیند، پروژه واردات خودروهای کارکرده، یک پروژه شکست خورده خواهد بود.
امارات در حالتی می‌خواهد هاب خودروی کارکرده منطقه شود که حتی یک شرکت خودروسازی ندارد. ما حداقل ۲۰ شرکت بزرگ تولیدکننده خودروهای سبک و سنگین داریم که هرکدام زیرساخت‌ها و تجربیات گسترده‌ای در زمینه خدمات پس از فروش دارند. همچنین ما در داخل کشور صدها شرکت تولیدکننده و تامین کننده قطعات داریم. تمامی این شرکت‌ها، پیشینه همکاری با برندهای بزرگ خودروسازی جهان را دارند. با پشتگرمی به این قابلیت بزرگ، احتمال موفقیت ما در فرآیند صادرات مجدد خودروهای کارکرده که تجارتی بسیار پرسود است، می‌تواند بالا ارزیابی گردد. مناطق آزاد تجاری ما می‌توانند بستر مناسبی برای راه‌اندازی این تجارت باشند. حتی اگر در زمینه تامین ارز مورد نیاز دچار مشکل باشیم، می‌توانیم به تعریف یک مشارکت تجاری با کشور امارات بیاندیشیم. آنها ارز مورد نیاز را تامین کنند، ما خدمات پس از فروش ارائه دهیم.

نویسنده: مهرداد وفا

نمایش بیشتر

۲۰ دیدگاه

  1. چرا خودروی نو نمیارن قبلا خودروهای خارجی مثل هیوندا و مزدا در کشور نمایندگی داشتن و راحت حتی اقساط میفروختن الان چرا باید دست دوم بگیرن مردم ؟

    1. درحال حاضر جزو سیاست‌های کشور نیست و محقق شدن این مورد نیز بستگی به سیاست کشور دارد.

  2. امارات از فروش ماشین دست دوم سود میکنه که هیچ، کلی از اوراق کردن خودرو سود میبره ماشینهای ژاپنی رو میاره اوراق میکنه و لوازم استوک رو میفرسته کشورهایی که برای ورود خودرو مشکل دارن (مثل ایران) مخصوصا خودرو های آفرود و موتورهایی با حجم بالا مثلا موتور ۳uz لکسوس ۲uz لکسوس ۱Fz تویوتا و …

  3. با واردات خودرو امیدوارم وضعیت قیمت خودرو و پیرو اون کیفیت خودروها تغییر کنه

  4. برای راه انداختن یک بیزنس جدید در اسکپ جهانی یا منطقه ای بیشتر از اینکه زیرساخت نیاز داشته باشیم، اراده، هدف می خواد یک مدیر غیر دولتی که بتونه با وجود ریسک های موجود، هزینه کنه. به نظرتون ایران کدوم اینا رو داره که بخواد هاب منطقه بشه؟

    1. امیدواریم که در آینده‌ای نچندان دور این امر شامل حال ایران هم شود.

  5. خبر خوبی هست، امیدوارم این اتفاق بیفته و شاهد دیدن قیمت های منطقی تری در بازار باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا