دوچرخه‌سواران، خطری بزرگ برای اقتصاد جامعه!
سلام به مخاطبان عزیز ایرانی‌کار؛
امروز حین گشت و گذار در اینستاگرام، عکس‌نوشته جالبی رو دیدم که گفتم شاید محتواش برای شما هم جالب باشه.
تصویری از یک دوچرخه‌سوار که ذیل اون نوشته شده بود:
یک دوچرخه‌سوار برای اقتصاد، فاجعه است! چون وام خودرو نمی‌گیرد، خودرو نمی‌خرد، لوازم یدکی نمی‌خرد، بنزین نمی‌خرد، پول پارکینگ نمی‌دهد، عوارض و مالیات خودرو پرداخت نمی‌کند، نیازی به بیمه خودرو ندارد، جریمه نمی‌شود، چاق نمی‌شود، دیر مریض می‌شود و کمتر به پزشک مراجعه می‌کند و …
چه متن جالبی! اما حیف که این متن، استدلال نادرستی داره.
اتفاقا یک شهروند دوچرخه‌سوار که مسافرت‌های درون شهری رو به جای خودرو با دوچرخه طی می‌کنه، هزینه‌های کمتری به اقتصاد کشور تحمیل می‌کنه و در عوض، پول خودش رو در زمینه توسعه کشور خرج می‌کنه و به همین خاطر، برای یک اقتصاد مولد، نه تنها فاجعه نیست بلکه یه موهبته!
اگر بپذیریم که فردی که دوچرخه سوار می‌شه سلامت جسمی و روحی بهتری خواهد داشت، این فرد به جای هزینه‌های درمان، پول خودش رو برای گردشگری و تفریح و ورزش خرج می‌کنه و به جای دریافت وام خودرو، وام خوداشتغالی می‌گیره و پولها رو به جای چرخه مصرف، به چرخه تولید وارد می‌کنه. همین آدم احتمالا به جای هزینه بنزین، پول بیشتری برای تغذیه سالمتر خودش خرج می‌کنه تا کالری‌هایی رو که سوزونده تامین کنه و به جای بیمه بدنه خودرو، بیمه عمر خریداری می‌کنه.
در واقع سبک زندگی متفاوت اینجور آدمها، باعث می‌شه که الگوی متفاوتی هم برای خرج کردن پول‌هاشون داشته باشن و به جای سرازیر کردن سرمایه‌شون در بخش‌های غیرمولد اقتصاد، گردش مالی خودشون رو به سمت بخش‌های مولدی سوق می‌دن که در مجموع به توسعه پایدار کشورشون منتهی می‌شه.
اما در عین حال، نمی‌شه منکر نیاز به داشتن خودرو بشیم؛ چون هر مسیری رو نمی‌شه با دوچرخه طی کرد یا هر آب و هوایی مناسب دوچرخه‌سواری نیست. بنابراین ما به عنوان شهروند اگر هوش هیجانی بالایی داشته باشیم، یه خودرو برای سفرهای برون‌شهری‌مون می‌خریم و یک دوچرخه برای سفرهای کوتاه درون شهری. یه مبلغ برای بنزین و قطعات یدکی کنار می‌گذاریم و یه مبلغ برای تفریح و سرگرمی، یه هزینه معقول برای درمان در نظر می‌گیریم و یه مبلغی رو برای بیمه عمر. یه مقدار پول برای عوارض و مالیات خودرو می‌پردازیم و یه مبلغی رو سرمایه‌گذاری می‌کنیم.
درست به همین دلیله که مردم هلند، ۲۷درصد از کل سفرهاشون رو با دوچرخه انجام می‌دن و ۴۴% از دوچرخه‌سواری‌هاشون با هدف رفتن به محل کار یا محل تحصیل انجام می‌شه. (منبع: سایت رسمی دولت هلند)
و البته همین موضوع باعث شده که تعداد دوچرخه‌های موجود در کشور هلند از تعداد مردم این کشور بیشتر بشه طوری که در انتهای سال ۲۰۱۸ میلادی، در کشور ۱۷ میلیونی هلند، بیش از ۲۲.۵ میلیون دوچرخه وجود داشته! (منبع) و جالبه که بدونید از هر ۱۰ دوچرخه‌ای که در هلند فروخته می‌شه، ۴ تاش اینترنتی به فروش می‌رسه.
شاید وقت این باشه که ما هم در ایرانی‌کار، فروش اینترنتی دوچرخه رو شروع کنیم! نظر شما چیه؟ :)